Bijna een maand geleden verscheen Kamala Harris in ABC’s The View in wat naar verwachting een vriendelijk interview zou worden, bedoeld om zichzelf te pitchen voor Amerikanen die meer over haar wilden weten.
Maar het interview werd al snel overschaduwd door haar antwoord op een vraag over wat ze anders zou hebben gedaan dan de zittende president Joe Biden: ‘Er komt niets in me op.’
Het antwoord van Harris – dat een Republikeinse aanvalsreclame werd – onderstreepte de politieke tegenwind die haar jumpstart-campagne dinsdag niet kon overwinnen in haar beslissende verlies tegen Donald Trump.
In het openbaar gaf ze woensdagmiddag laat toe de race toe en zei tegen de supporters “wanhoop niet”.
Maar het onderzoeken van waar ze fout is gegaan en wat ze nog meer had kunnen doen zal waarschijnlijk langer duren als de Democraten met de vinger gaan wijzen en vragen gaan stellen over de toekomst van de partij.
De campagnefunctionarissen van Harris waren in de vroege woensdaguren stil, terwijl sommige assistenten hun tranen in tranen uitten over wat naar verwachting een veel nauwere race zou worden.
“Verliezen is ondoorgrondelijk pijnlijk. Het is moeilijk”, zei campagneleider Jen O’Malley Dillon van Harris woensdag in een e-mail aan het personeel. “De verwerking hiervan zal lang duren.”
Als zittende vice-president was Harris niet in staat zich los te maken van een impopulaire president en de kiezers ervan te overtuigen dat zij de verandering kon bieden waarnaar zij op zoek waren, te midden van de wijdverbreide economische onrust.
ReutersBidens bagage
Nadat Biden zich had teruggetrokken uit de race na een rampzalig debatoptreden, werd Harris tot de top van het ticket gezalfd, waarbij hij de controle van een voorverkiezing omzeilde zonder dat er ook maar één stem werd uitgebracht.
Ze begon haar honderd dagen durende campagne met de belofte van een ‘nieuwe generatie leiderschap’, waarbij ze vrouwen rond abortusrechten verzamelde en beloofde kiezers uit de arbeidersklasse terug te winnen door zich te concentreren op economische kwesties, waaronder stijgende kosten en de betaalbaarheid van huisvesting.
Met slechts drie maanden tot de verkiezingsdag genereerde ze een golf van aanvankelijk momentum, waaronder een stortvloed aan memes op sociale media, een met sterren bezaaide goedkeuringslijst met onder meer Taylor Swift en een recordbrekende donatie-meevaller. Maar Harris kon het anti-Biden-sentiment dat een groot deel van het electoraat doordrong niet van zich afschudden.
De goedkeuringsscore van de president schommelde tijdens zijn vier jaar in functie voortdurend rond de lage 40, terwijl sommige tweederde van de kiezers zeggen dat ze geloven dat de VS op de verkeerde weg zijn.
Sommige bondgenoten hebben zich persoonlijk afgevraagd of Harris te loyaal bleef aan Biden in haar poging om hem te vervangen. Maar Jamal Simmons, de voormalige communicatiedirecteur van de vice-president, noemde het een ‘valstrik’, met het argument dat elke afstand de Republikeinen alleen maar een nieuwe aanvalslinie zou hebben gegeven wegens ontrouw.
‘Je kunt niet echt weglopen voor de president die jou kiest’, zei hij.
Harris probeerde de fijne lijn te bewandelen van het aanpakken van de staat van dienst van de regering zonder haar baas in de schaduw te stellen, waarbij ze blijk gaf van onwil om met het beleid van Biden te breken, terwijl ze dit ook niet naar buiten toe promootte tijdens de campagne.
Maar ze slaagde er vervolgens niet in een overtuigend argument te geven over waarom ze het land zou moeten leiden, en hoe ze zou omgaan met economische frustraties en wijdverbreide zorgen over immigratie.
Ongeveer 3 op de 10 kiezers zeiden dat de financiële situatie van hun gezin achterop raakte, een stijging ten opzichte van ongeveer 2 op de 10 vier jaar geleden, volgens gegevens van AP VoteCast, een onderzoek onder meer dan 120.000 Amerikaanse kiezers uitgevoerd door NORC aan de Universiteit van Chicago.
Negen op de tien kiezers waren zeer of enigszins bezorgd over de prijs van boodschappen.
Uit hetzelfde onderzoek bleek dat 4 op de 10 kiezers zeiden dat immigranten die illegaal in de VS wonen naar hun land van herkomst moeten worden gedeporteerd, vergeleken met ongeveer 3 op de 10 die hetzelfde zeiden in 2020.
En hoewel Harris het hele deel van haar campagne probeerde te besteden aan het onderstrepen dat haar regering geen voortzetting zou zijn van die van Biden, slaagde ze er niet in om haar eigen beleid duidelijk te schetsen, waarbij ze vaak kwesties omzeilde in plaats van waargenomen mislukkingen direct aan te pakken.
Strijd om voort te bouwen op Bidens steunnetwerk
De Harris-campagne had gehoopt de stembasis die de overwinning van Biden in 2020 mogelijk maakte weer bijeen te brengen, door de belangrijkste Democratische kiesdistricten van zwarte, Latino en jonge kiezers voor zich te winnen en verdere winst te boeken bij de hoger opgeleide kiezers in de voorsteden.
Maar ze presteerde ondermaats bij deze belangrijke stemblokken. Ze verloor 13 punten bij Latino-kiezers, twee punten bij zwarte kiezers en zes punten bij kiezers onder de 30 jaar, volgens exitpolls, die kunnen veranderen naarmate de stemmen worden geteld, maar die als representatief voor trends worden beschouwd.
Onafhankelijke senator Bernie Sanders uit Vermont, die de Democratische presidentiële voorverkiezingen van 2016 verloor van Hillary Clinton en de voorverkiezingen van 2020 van Biden, zei in een verklaring dat het “geen grote verrassing” was dat kiezers uit de arbeidersklasse de partij verlieten.
“Eerst was het de blanke arbeidersklasse, en nu zijn het ook Latino en zwarte arbeiders. Terwijl de Democratische leiders de status quo verdedigen, is het Amerikaanse volk boos en wil verandering”, zei hij. “En ze hebben gelijk.”
Hoewel vrouwen grotendeels hun steun achter Harris en Trump steunden, overschreed de voorsprong van de vice-president niet de marges waarop haar campagne had gehoopt dat haar historische kandidatuur zou uitkomen. En ze was niet in staat haar ambities waar te maken om Republikeinse vrouwen in de voorsteden voor zich te winnen, waardoor ze 53% van de blanke vrouwen verloor.
Bij de eerste presidentsverkiezingen sinds het Hooggerechtshof het grondwettelijke recht op abortus vernietigde, hadden de Democraten gehoopt dat haar focus op de strijd voor reproductieve rechten een beslissende overwinning zou opleveren.
Terwijl ongeveer 54% van de vrouwelijke kiezers op Harris stemde, bleef dit volgens de exitpoll-gegevens achter bij de 57% die in 2020 Biden steunde.
Het over Trump maken had een averechts effect
Zelfs voordat ze naar de top van het ticket werd gekatapulteerd, had Harris geprobeerd de race in te kaderen als een referendum over Trump, niet over Biden.
De voormalige aanklager van Californië baseerde zich op haar wetshandhavingsgegevens om de zaak tegen de voormalige president te vervolgen.
Maar haar opkomende campagne koos ervoor om het kernargument van Biden dat Trump een existentiële bedreiging voor de democratie vormde, terzijde te schuiven en prioriteit te geven aan een toekomstgerichte ‘vreugdevolle’ boodschap over de bescherming van persoonlijke vrijheden en het behoud van de middenklasse.
In het laatste traject nam Harris echter een tactische beslissing om opnieuw de gevaren van een tweede Trump-presidentschap onder de aandacht te brengen. Hij noemde de president een ‘fascist’ en voerde campagne met ontevreden Republikeinen die zijn retoriek beu waren.
Nadat Trumps voormalige stafchef van het Witte Huis, John Kelly, aan de New York Times had verteld dat Trump goedkeurend over Adolf Hitler sprak, maakte Harris buiten haar ambtswoning opmerkingen waarin hij de president omschreef als ‘losgeslagen en onstabiel’.
‘Kamala Harris verloor deze verkiezingen toen ze zich vrijwel uitsluitend richtte op de aanval op Donald Trump’, zegt veteraan Republikeinse opiniepeiler Frank Luntz. zei dinsdagavond.
“Kiezers weten al alles over Trump – maar ze wilden toch meer weten over Harris’ plannen voor het eerste uur, de eerste dag, de eerste maand en het eerste jaar van haar regering.”
“Het was een kolossale mislukking van haar campagne om de schijnwerpers meer op Trump te richten dan op Harris’ eigen ideeën”, voegde hij eraan toe.
Uiteindelijk is de winnende coalitie die Harris nodig had om Trump te verslaan nooit van de grond gekomen, en de luide afwijzing van de Democraten door de kiezers liet zien dat de partij een dieper probleem heeft dan alleen een impopulaire president.
